ธรรมชาติที่สวยงาม

ธรรมชาติที่ออกมาจากจิตวิณญาณ การจะเข้าใจถึงธรรมชาติและความหมายของความสวยงามนั้น จำเป็นที่จะต้องเข้าใจถึงหลักปรัชญาของสุนทรีย์ถาพ สุนทรียศาสตร์ ในสุนทรียศาสตร์นั้นมีนักปรัชญาหลายกลุ่ม รวมถึงกลุ่มที่เชื่อว่าความสวยงามนั้นเป็นสิ่งที่ขึ้นอยู่กับผู้รับรู้ และอีกกลุ่มที่เชื่อว่าความสวยงามนั้นมีค่าที่เที่ยงแท้                 ความสวยงาม คือสถานภาพของสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ก่อให้เกิดความเพลิดเพลิน และความชื่นชมผ่านการเข้าใจและรับรู้ถึงความสมดุล สัดส่วน และ แรงดึงดูด ของสิ่งๆนั้น ซึ่งอาจจะเป็นบุคคล สัตว์ สิ่งของ เหตุการณ์ สถานที่ ดนตรี ศิลปะ หรือ ความคิด. สิ่งตรงกันข้ามกับความสวยงามคือความน่าเกลียดน่าชัง ซึ่งมีผลกระทบอย่างตรงกันข้ามต่อผู้ที่รับรู้ ความรักกับอากาศ.. เธอเลือกที่จะขาดสิ่งไหน ไม่มีอากาศ ก็ไม่มีลมหายใจ ไม่มีความรักยังหายใจได้เหมือนทุกวัน -  -  -  -  -  - อากาศไม่ต้องเสาะแสวงหา แต่ความรักจะได้มาต้องบากบั่น อากาศอาจได้มาง่ายๆและมีอยู่มากมายร้อยพัน ส่วนความรักแม้เพียงฝันก็สุขใจ -  -  -  -  -  - อากาศแทบไม่มีน้ำหนัก ส่วนความรักใครก็เห็นว่ายิ่งใหญ่ อากาศไม่เคยสร้างความเสียใจ หากความรัก ทำให้ต้องร้องไห้ มีน้ำตา -  -  -  -  -  - อากาศทำให้ทุกชีวิตดำรงอยู่ และความรักทำให้ลมหายใจทุกอณูมีคุณค่า อากาศมองเห็นได้ยากด้วยสายตา ส่วนความรัก เห็นด้วยตา รู้ด้วยใจ -  -  -  -  -  - มีอากาศโลกก็เป็นอย่างที่เป็นอยู่ มีความรักโลกจะกลายเป็นสีชมพูหวานไหว สำหรับอากาศ เข้า-ออก ตามลมหายใจ แต่ความรักหากมีไว้ก็ไม่อยากสูญเสียไปสักนิดเดียว -  -  -  -  -  - ดูแลรักษาอากาศว่าลำบาก ดูแลความรักยิ่งยุ่งยากหากไม่ชอบแลเหลียว อากาศมากเท่าไร่ก็ไม่กลมเกลียว ความรัก แม้บางเบาก็แน่นเหนียวและผูกพัน -  -  -  -  -  - ส่นประกอบของอากาศสามารถบรรยาย แต่ความรักไม่อาจอธิบายด้วยคำสั้นๆ อากาศอาจ ดี-แย่ แต่ละวัน ส่วนความรักนั้นจะยังคงอบอ่นกรุ่นหัวใจ -  -  -  -  -  - “ความรัก” กับ “อากาศ” หากถามฉัน ว่าเลือกที่จะขาดสิ่งไหน แม้อากาศจำเป็นสักเพียงใด แต่ในโลกที่ความรักสิ้นไร้ ก็ไม่อาจทนอยู่ได้เช่นกัน